Rachel Ruysch (1664- 1750 A’dam) was de Rembrandt onder de bloemenschilders. Moeder van 10 kinderen en toch een enorme produktie aan zeer gedetailleerde schilderijen. Ze was bemiddeld en had ongetwijfeld ondersteuning van huispersoneel. In die tijd mochten vrouwen vooral dilletantisch het penseel ter hand nemen; als aangenaam tijdverdrijf.
Zo niet Rachel. In opleiding v 3 jaar bij bloemenschilder v Aelst. Ze groeide op temidden van kabinetten vol fossielen en opgezette dieren en mensen.Toch werd ze bloemenschilder.
Kenmerkend zijn haar diagonale composities met het gewicht op de “buik”. Daar plaatste ze grote bloemen in licht. Jaargetijden lopen in de schilderijen doorelkaar. Exotische bloemen sporadisch.
Opvallend is het schilderen tegen donkere achtergrond. Hier kwam verandering in door een jonge leerling die er landschappelijke elementen achter plaatste. Toch bleef Rachel kiezen voor donkerdere achtergronden.
Als ander voorbeeld van een bloemenschilder vandaag: Georgia O’keeffe. Ze schilderde veelal close-ups. Na de 2 “fijn schilders” Max Lieberman er nog bij ivm de impressionistiche losse toets. Als voorbeeld dat wat je ook doet immers okay is.
Ter overweging vandaag: kies bewust je achtergrondkleur. Donker is een optie, zoals Rachel dat deed.
