wederom wonderen uit zee .....

T rook n beetje naar t zilt, t’ zoute en de viswinkel; al dat mooie blaasjeswier uitgespreid op de vloer… maar schoonheden wier voor wier, groot en klein.

“Aandacht vandaag:
Hoe leg je accent in je werk; hoe leg je de aandacht dáár, die jij als maker beoogt.
In de foto’s zie je de ideeën daarover op scheursels aan t plafond hangen.

En ieder legde voor zich een mooi, al dan niet simpel of heel complex stilleven neer. En daarvan werden goede studieschetsen gemaakt. Even het onderwerp goed doorvorsen kost op deze manier weinig tijd. Het helpt je hand en oog vertrouwd te maken met het onderwerp. En helder te krijgen wat je uiteindelijk wilt doen.”

Gelukkig was er wakkerte in de groep en werd Henri Matisse er bij gehaald. Die knipsels hoorden er bij vandaag. Verder voorbeelden met voorbeelden van hoe er aandacht gevraagd werd. Tom Claassen- vervreemding; Peter Doig- kleur; Femmy Otten- vervreemding; Matisse- herhaling, kleur en aliens.

juweeltjes blijken monstertjes

Ze liggen er zo fijn bij op het strand; schelpen in alle kleuren van het zeelandschap. Heel oud en sommigen nog bewoond.

De schoonheid voor het oprapen dus en hup schilderen. En dat blijkt een ander verhaal zo bleek vandaag.

“Aandachtspunten vandaag:
* De compositie- standpunt kiezen
* Karakter van de vorm - iedere schelp heeft een eigen karakter. Hoe benadruk je dit in je werk. Schelpen hebben veelal ronde vormen. Zorg dat het geen. slappe lijnen worden. Overdrijf en voeg hoekigheid toe.
Ook kleur is onderdeel van het karakter. Dit kun je naar eigen willen inzetten op natuurlijke of juist onnatuurlijke manier.”

De voorbeelden uit de beeldende kunst waren divers. Kijkend naar de schelpen zie je kleuren die ook in de zeegezichten terugkomen. Mauve (Haagse school) met ochtendrit op het strand; je kunt het ochtendlicht hier goed invoelen. Turner (romantiek) met een woeste zee op de poster. Heel anders: Rineke Dijkstra met een foto uit haar serie van pubers neergezet aan de zeerand. Symbolisch voor de overgang van kind naar volwassenheid. En Kasper David Friedrich nog 1810. De monnik, laag en klein, daardoor nietig in een angstaanjagend zeelandschap, De eenzaamheid van de mens verbeeldend. Alle wetenschappelijke ontwikkelingen hadden het godsbesef aan het twijfelen gebracht- de mens is alleen. Dit was de romantiek nog 1795-1890 waarin de wetenschap werd afgewezen en het gevoel, onderbewuste en de intuïtie voorop gesteld werden. In het beeld ( het trekken van een boot) van Hung Liu zie je haar kleuren “water zijn”. In het werk van Charles Hoguet (1821-1870) is de romantiek weer herkenbaar in een sferisch duinlanschap met een donkere toon.

In bijna al de landschappen domineert het horizontale. En is er getracht een gevoel van sfeer, een gevoel over te brengen. Komt dat door het waterlandschap? Of is dit veelal zo bij beeldend werk?

gevoel versus ratio

Vreemd genoeg zijn we het ons niet bewust: iedere rechte lijn is onnatuurlijk en staat in sterk contrast met de organische natuurlijke vormen.

ja dat had ik jullie moeten vertellen: want daarover ging deze ochtend. Volgende week meer…

Vandaag de werklust te richten op die geometrie versus natuur. Een bloemstilleven te verbinden met onnatuurlijkheid.

Het werd desondanks een vrolijke ochend met verrassende resultaten. En één werk verdween helaas in de prullenbak… onnodig vond juf… onontkoombaar vond de maakster..

“Onbewust zijn we. Onbewust hoe ingekaderd we leven in de geometrie om ons heen is. Zelfs ons werk maken we op rechthoeken. We leven in rechthoeken. We zijn er aan gewend.
Kunstenaar Anish Kapoor weet uitwegen. Het waskanon n de white cube v musea en galleries. Een groot kanon dat rode wasbulten uitbraakt tegen de witte muren. Druipende rode was die de geometrie tart en wonderschone beleving oproept. Een grote kaboem en alle zintuigen zijn verrast en staan op scherp. Dit was o.a. te beleven in de Pont. Zie foto’s.
Ook zijn zilveren blob in Chicago spot met alle geometrie er omheen. Haalt het blauw vd hemel omlaag en maakt de stad nietig en alle rechte lijnen krijgen krommingen.
Eén v Rembrandts laatste zelfportretten: een oude wat sombere man met op de achtergrond 2 perfecte geometrische cirkels. Dacht hij aan de cirkelgang van het leven. Of aan de cirkel v Giotto ( die daarmee een Pauselijke opdracht binnenhaalde). Een perfecte cirkel gold als proeve v meesterschap. Wilde Rembrandt zich meten aan Giotto en hem overtreffen, met niet één maar twee perfecte cirkels?
Aan de wand vandaag Jan Mankes met een zachte witte kip. Omkaderd door een rechthoek en etend uit een ronde schaal. De natuur temidden v geometrie. De kat van van der Leck spreekt in dit geheel voor zich.
In het werk van Koen Vermeule gaat het om de non- ruimten om ons heen. De kwaststreek is een sterke “levenbrenger” in de soms bijna abstracte werken. ”

Als extra aandachtspunten vandaag:

  • Het verschil tussen de harde en zachte overgang. We werken op het platte vlak. Ter versterking van de suggestie van ruimtelijkheid kunnen we ronde vormen beter geen scherpe afscheiding geven. Een zachte grens suggereert dat het voorwerp zich in de ruimte naar achteren voortzet. Het iets oplichten in kleur van die grens versterkt het effect door de suggestie v veranderende lichtval.

  • Een scherpe begrenzing suggereert het einde van een voorwerp of een scherpe hoek.

  • Voorbereidende schets. Soms kost een onderwerp hoofdbrekens. Het is dan verstandig een schets op te zetten om vertrouwd te raken met het onderwerp. Even proberen hoe je je werk wilt opzetten voor definitief in verf ; even de vormen en compositie verkennen.

Oude Kazimir en een stapel dozen

Vandaag was een Vrolijke Maandag vol kommer en kwel; we bestudeerden het 2-puntsperpectief.

Dat dozenbendetorenrotzooistilleven was natuurlijk om hard van weg te lopen.

Echter petje af: doorzetters!!

En tja: de eigenwijze eigen weg gaanders! Die volgden een ander perpectief…

“De Rus Kazimir Malevitsj (Malevich?) ( 1879-1935), grondlegger van het suprematisme vond dat voor de ultieme beleving de beeldende kunst zonder idee moest zijn. Vorm, kleur en compositie verwezen niet meer naar de zichtbare werkelijkheid.
De rechte lijn was voor hem de essentiële vorm.
Het zwarte vierkant, het suprematische vierkant uit 1913 plaatste hij tot verbijstering van pers en publiek in een tentoonstelling op de plaats waar in Russische huiskamers normaal de icoon van de maagd Maria hangt.
Het vierkant als ultieme geconstrueerde vorm, want niet in de natuur voorkomend. Hij omringde dit vierkant met 38 andere werken.
In het Stedelijk was dit zwarte vierkant uit 1913 in 2013 te zien. Zie foto’s.”

Maar hoe begint het nu met Malevitsj, de meester van het platte vlak, als het lesonderwerp perpectief is, per definitie een ruimtelijk onderwerp?

In de NRC, op de voorpagina v zaterdag stond een foto van de tentoonstelling uit 2013 in het Stedelijk. En dat was een prachtige plaat om het 2 punts perspectief mee te oefenen. Bizar: ja! Die prachtige suprematisme beelden gingen we omzetten in figuratie nl. in ruimtelijke doosjes.

Daarvoor gebruikten we een elastiek op de verdwijnpunten. We bespraken het gezichtspunt, wat we vandaag voor t gemak op de lijn- de horizon- zetten. Zie verder foto’s boven en onder.

licht vangen op kleine bolletjes

“-Hedera helix knopjes vandaag of oranje rozenbotteltjes.
-En weer alle aandacht voor de eigengereidheid in je verf/tekenstreken.
- Door de ijlheid van de knopjes is achtergrond des te belangrijker. Hoe laat je ze er uit springen. Mogelijk door licht.
- Sterk uitvergroten; inzoomen op dat wat je belangrijk acht kan ook.”
— ......of gewoon je eigen ding doen!

In de voorbeelden accent op kleur. En dan vooral het denken in “buiten de normale orde”. En voorbeelden hoe je daar totaal in door kan draven. Of juist terug naar zwart/wit, eventueel in combinatie met kleur. En licht: Anna Boch..

Het werd weer een gedenkwaardige ochtend. I werd de afgelopen nacht Oma en kwam met wat rooddoorlopen ogen van ‘t slaapgebrek toch schilderen. En combineerde kleur met potlood: wonderschoon. M deed mee met het onderwerp! Ja verdorie volgende week maar geen plant. W moest het zonder aandacht v d juf stellen. volgens mij het succesrecept want resultaat in beperkt palet was top. HN ging grafisch, hoewel ze dat deed met houtskool.Schoonheid in sterk zwart/wit contrast. HV ging totaal en met succes buiten haar comfortzone. M beperkte haar palet tot het minimale en ging zelfs zonder rood! En door met pen in acrylschildering te werken werd het werk enorm dynamisch en dieper. W ging voor goud vandaag, met paars en oranje. Over eigenzinnig gesproken. M was gelukkig weer van de partij en deed aan mixed media: aquarel met biester. L begon met prachtig studie in in houtskool om vrij te worden op het onderwerp en werkte dat uit in vormsterk vierluik in aquarel. Helen begon geÏnspireert door landschap vanuit de lucht en werkte dat om tot totaal iets anders. Wat? Dat is het geheim van Helen. Maar vol kleur en mysterieus van vorm.

De foto’s vertellen de rest….

Hoe de kers op de taart een bos radijs werd….

Na de zomerstop weer van start. Nieuwe deelnemers erbij en bleken voor velen oude bekenden.

Het aangekondigde onderwerp “de kers” bleek onmogelijk: seizoen voorbij! Alternatief werd een bos radijsjes in alle fleurigheid. Helen bracht Heleniums mee. Zonnekruid!!

Ook dankzij Helen: koffie! Ze tikte bij de kringloop een puik apparaatje op de kop. Nu geen oplosbakken meer maar lekkere filterkoffie.( zodra ik de juiste schepjesaantal snap)

“Vandaag de vraag: “hoe schilderen we eigenlijk?” Ben je bewust bezig met het proces van kleur opzetten; kies je bewust je penseelstreek, haar richting, de verfdikte? Ook in aquarel gelden diezelfde vragen.
Kun je je gedachte over het onderwerp tot uitdrukking brengen- niet alleen door de vorm - maar ook met het materiaal zelf. ”
— In onderstaande foto’s voorbeelden van materiaalgebruik. Van Helmantel, via impressionisten tot Adriaan Coorte. En een aquarel van de Seinekade in Parijs van Jongkind.

Zomerstop tot 4 sept

De zomerstop gaat in. Helaas waren we met te weinig om het zomerblok door te laten gaan, daarom beginnen we nu eerder. Op 4 sept weer ipv de 25e.

Even een zakelijk stukje:

Een ochtend wordt 20€. Dit is incl koffie en thee. Verder incl. crepetape, goed schetspapier, afscheurpaletten, potlood, houtskool, inkt. Verder natuurlijk van alles omdat je natuurlijk opeens kan bedenken dat je ook met pastel, gekleurde houtskool of aquarel wil werken. En evt ook acryl, medium, lijm en goede kwasten en penselen.

Wil je geen gesjouw: materiaal van t atelier gebruiken: 3,50 per keer voor acryl en aquarel incl papier.

Er zijn goede ezels en fijne grote tafels. Zie foto’s in t blog.

Van Beek en Schut 300 gr acrylpapier tegen kostprijs.( op dit moment 1,60 voor 50 x 70 cm.) Ook is er allerlei aquarelpapier.

Betaling via tikkie. Bij niet komen geldt weer de oude regel. Per keer afwezigheid zijn de kosten 5,-. Dit wordt dan met het al betaalde bedrag verrekend. In sept kun je later instappen zonder deze kosten.

Wens jullie allemaal een fijne zomer vol inspiratie. En we gebruiken we veelal onze telefoon voor de beelden onderweg. Echt in je hoofd krijg je die beter met een klein potloodje. Je wordt dan gedwongen beter te kijken. Dit versterkt je beeldgeheugen en ook je hand/oog coördinatie blijven getraind. Veel plezier.

Groot hoefblad- Groen - Gulden snede

Het groot hoefblad stond zo fier momumentaal midden in t atelier. Dit duurde helaas niet de gehele ochtend. Maar we waren voorbereid met de ondertekeningen en foto’s.

Ook vandaag weer opdelen van beeld. Zie vorige blogs. Als voorbeelden werk van collega’s uit t ateliergebouw en uit het boek “Zie de mens” van Hans Hartog Jager.

“Over opdelen van beeld gesproken; Voor ééntje in de groep is dit altijd de Vrolijke Plakochtend. Verfrissend voor de anderen!!”
— Ha Madeleine 💥

De gulden snede is een universeel gevoelde beeldverhouding. Intuïtief voel je die vaak zelf al aan. De gehele kosmos is volgens deze verhouding opgebouwd. De groeiverhoudingen vinden plaats volgens Fibonnacireeks ( 1,1,2,3,5,8,13,21 enz).We gaan hier later mee verder. Dit is wat we bespraken. Belangrijk te onthouden: gulden snede vindt je op ongeveer 2/5 - 3/5 van je beeld. Het is compsitorisch de belangrijkste plek voor een natuurlijke harmonie in het beeld. Hier kun je je onderwerp plaatsen en daaromheen de rest opbouwen. Ga van de zomer als je toch in n museum bent maar onderzoeken hoe vaak dit principe door kunstenaars is gebruikt. In de foto’s een verdere uitleg.

De kleur groen is een secundaire kleur. Vele kleursoorten in tubes te koop. Zelf mengen is uitstekend te doen. Let daarbij op de blauwen en gelen die je gebruikt. Warm of koel. Blauw uit pthalogroen of blauw geeft kleurkrachtige groenen. Turqoise is ook een fijne basis

Voor de schaduwen is het zoeken naar donkerder groen. Dit kan door tipje ivoorzwart bij te mengen (ja zwart- nu wel, verder heel voorzichtig ermee). OF voor een gedektere groen de complementair bijmengen: allerlei rood. Gebrande sienna werkt ook goed.

Opletten: bijmenging wit voor lichtere groenen leidt tot kalkachtige waas. Beter geel bijmengen en dan tikje wit. Geel heft de koelte op.

Ga op n zomerdag eens buiten zitten en kijk naar de groenen. En ga ze proberen te mengen.

Verdorie onze schaduwboom ging om

De orkaankracht van de storm heeft donderdag de helft van onze schaduwboom bij t buitenatelier neergehaald.

Hopelijk toch nog genoeg bladerdak over.

Buiten was t weer beter dan binnen!

Vrolijke dynamische boel vandaag; de wind kwam af en toe stevig meedoen. De daardoor flink bewegende bomen maakten steeds weer veranderende lichtplassen op het werk. En sommigen maakten daar actief gebruik van.

We vervolgden op de beeldopbouw van vorige week.

  • Nieuw nu: het doorsnijden van het werk tot twee- of meerluik.

  • Dit geeft de ruimte om het onderwerp anders te benaderen.

  • Het kan het probleem van ontbrekende samenhang tussen de beeldelementen actief oplossen.

    Voorbeelden: zie foto’s hieronder

    Uit Freedom v Hans Hartog Jager - twee vaasjes bloemen v Michael Readecker. Het glas-in-loodraam van Marc Mulders.

    De IJsselbiënale ( NRC 22/6/23) met het werk van de Deen Sidsel Bonde: a canvas for landscape dynamism. Een 10x10m plak IJsselklei v 7 cm dik midden in de uiterwaard bij Eefde. Door droogte vol scheuren, die vervolgens ruimte gingen geven aan allerlei groeisels. Weer en wind gaan verder dynamiek geven aan dit “canvas”.

“Die bomen passen niet op m’n doek hoor!”
— Dus werden t reuze aardbeien!

Bijzondere processen en resultaten vandaag. Gebruik vd lichtplassen. Letterlijk met aardbei aardbeien schilderen. Om de schilderplek prachtige bloemen voor de aquareliste.

En opvallend hoe het MDFboard de schilderkleuren beïnvloedde. Door een vel wit eromheen te zetten kwam opeens het licht uit de werken tevoorschijn. Ook werden daardoor de tweedelingen in werken opeens duidelijk. Zie foto’s.

ZW 4 & PAPERDREAMS

Papier”bergen” als stilleven en 19° en de stevige wind maakten dat we beter binnen konden werken. En daar was t behoorlijk warm…

Met z’n zevenen vandaag en allemaal met vrolijke tegenzin die “bergen” te lijf. Al werkend en de resultaten ziende bleek Paperdreams een mooie passende titel voor alle werken. En goed te zien op de foto’s, de grote werkplekken voor iedereen.

“ben m’n oogjes vergeten”
— vrolijkste spreuk van de dag

Met Papierpropsels als stilleven gingen we verder met de beeldopbouw.

Grote valkuil is de complexiteit van dit vrijwel abstracte onderwerp. ( voorbeeld Lucien Freuds berg met schilderlappen achter het model).

  • Onderschildering als tonale basis. Die eerste kleur is een belangrijke keuze en beïnvloedt alles wat daarna aan kleur wordt opgezet

  • Grote structuren opzetten in lijn en/of vlakken. Denk aan mogelijkheid vd drievoudige lijn. Zoek richtingen.( Robert Zandvliet als voorbeeld v eenvoudige vlakopzet en beperkt palet)

  • Vlakken uitwerken in donker/ licht. Daarna daarbinnen pas verfijnen. (Leger en Gris als voorbeelden met en zonder plasticiteit en contourlijnen)

30° C, dus prettig en plein air vandaag

Vandaag heerlijk achter het ateliergebouw onder het bladerdak van grote bomen gewerkt. Temidden van groen, bloemen en daardoor eigenlijk onopgemerkt de industriepanden en geparkeerde auto’s.

“Werkplan:- ondergrond kleur opzetten
- Houtskool/ potlood schets
- uitwerken met grote gebaren.
Besproken: ( volgende week vervolgen we dit)
-Drielijnen opzet vd schets- tekenen met bewegend gebaar. Bij richtingverandering vd lijn stoppen en lijn nog 2 x herhalen.
Zie foto’s Michelangelo en ( foto volgt later) Antonio Lopez Garcia. Hier zijn herhalende lijnen duidelijk te vinden.
- Softspotprincipe. 4 kernpunten op je werkvlak die van belang zijn voor natuurlijke harmonie binnen het beeld. ( zie foto) Over deze gouden snedes gaan we volgende week verder.
- Belang vd ondergrond tov harmonie in het geheel ( adv anemonen Mondriaan - zie foto)
- gebruik complementairen.”

en buiten werken….. dat gaan we vaker doen!

Blog vrolijke maandag 22 mei

“Voorbereidende vraag voor deze maandag : kijk buiten naar al wat bloeit en wees je bewust van hetgeen je raakt. Waarom raakt het je? Kleur? Vorm? Geur? Associaties? Enz..
”
— Bedenk hoe je dat wilt uitwerken in beeld.

De Lente, warempel daar was ze dan vandaag.

Vandaag dus zon buiten en voor ons gevoel ook binnen.

“Bloemen vertalen sinds mensenheugenis menselijke gevoelens. Deze iconografische betekenissen zijn er voor ieder denkbare bloem. Dit gaf de kunstenaar vele mogelijkheden in beeld een verhaal te vertellen. En eigenlijk is iedere afbeelding van een bloem een afbeelding van voortplantingsorganen, de stampertjes, de meeldraden, de lokkende verleidelijke vormen en kleuren.”

Aan de hand van voorbeelden (zie foto’s)bespraken we bloemenschilders. Rachel Ruys (1664-1750)met haar grote bloemstillevens. Jan Mankes (1910)en Jan Peter Muilwijk ( hedendaags) met hun verstilde werk. Maria Roosen ( hedendaags)met haar grote installatie met rode zonnebloemen. En haar geblazen glas; ook als bloemen te lezen.. en ja als spermatozoïden. David Hockney schildert veel natuur. In zijn bloemenweide duidelijk bloemen, maar toch op vereenvoudigde manier.

Jan Sluijters’ bloemstilleven (1913)met een door de geometrische achtergrond sterke contrastwerking tov de organische bloemvormen. Odilion Redon met kamerschermen (ong 1900) met zwevende bloemimpressies tegen wolken.

Ieder van deze kunstenaars op eigen wijze bloemen weergevend en ons meenemend in hun gevoel. Geen afbeelding ( boek nog in opslag) maar wel besproken: de sensuele grote bloemenclose-ups van Georgia O’Keeffe.

En waarom hangt er een poster van de Beatles in t atelier? Jawel, Ringo houdt een anjertuiltje vast; symbool van liefde.

Schoonheid is de kern in bloembetekenis. Door de kortsstondigheid van de bloem gaat deze betekenis van schoonheid gepaard met de vergankelijkheid: een memento mori.

De eerste foto is werk Albrecht Dürer (1471 -1528 hoorde bij de Noordelijke renaissance) hij tekende veel naar de natuur. Dieren, maar ook veel bloemen en planten. Op deze manier vulde hij zijn persoonlijk beeldarchief op papier en in t hoofd. Voor ons is dat vele tekenen om diezelfde reden een aanrader. Potloden verslijten!

Aan de hand van het bloemstilleven of eigen bloem werd er zeer divers gewerkt. Van verrassend realistisch tot aan behoorlijk abstract. En iedereen ging heel voortvarend te werk. De vrijheid werd genomen om eigen interpretaties neer te zetten. Het was een fijne ochtend. Nu 2 weken geen atelier. 12 juni beginnen we dan weer.

BLOG vrolijk maandag atelier 15 mei 23

VERSE BLAADJES, FROTTAGE ..EN OH JA PALETMES

Bomen en bladeren waren het uitgangspunt voor onze inspiratie vandaag.

“Look at the tree, it is a Wonderfull thing. A tree to me is as beautiful as a cathedral, even more beautiful. Looking into a tree, I see a whole cosmos.”
— Thich Nhãt Hahn

Joana Vasconcelo is een Portugese stoffenkunstenaar en plaatste een sprookjesachtige boom vol kleurige delen in de Cahthedraal v Vincennes. (zie foto) Hierbij was het citaat haar uitgangspunt.

Geen echte boom, net als op de high-line, een prachtige km lange tuin op oude spoorbaan in New York nu een knalroze boom van Paula Rosenkranz staat (zie foto). In de kleine Vishal, de etalage rechts naast de ingaan is een papierwerk te zien met een ode aan een oude houtzagerij (zie foto’s gedicht en werk). En het community project van Sara Vrugt; zij vroeg het publiek bladeren te borduren.

Het Engelse kunstenaarsduo Gilbert&George verwerken ook bladeren in hun grote fotocollages. Erg bijzonder hier is de manier ze hier spelen met groot en klein.( zie foto) Een mooi tegenlichtbeeld maakte Tigo van Zomeren (zie foto)

Werkvoorstel Vandaag.

Er zijn losse bladeren, stukken hout met duidelijke nerven en een groot en klein stillevenboeket.

Denkend vanuit de boom kun je een soort collageachtig werk maken met gemengde technieken. Met frottage, ofwel rubbing, het afwrijven van reliëf kun je onderdelen in je werk toevoegen op collageachtige manier. Hiervoor zijn bladeren en stukken hout, rijstpapier, lijm en gekleurde houtskool beschikbaar.

Gebruik ook het paletmes. Je kunt daarmee gemakkelijker dan met de kwast meer reliëf in je werk aanbrengen. Ook is er meer verrassing; de kadootjes in het maakproces. Met een kwast is er meer neiging tot controle.

Heel veel allerlei geel allerlei

Het lichtste licht…

Geel komt als kleur het dichtste bij goud. In de schilderkunst de kleur om het transcedente af te beelden. De halo van de heiligen en de gouden stralen uit de hemel.

Geel is een primaire kleur. Kijk in je voorraad verf, pastels ed en hoeveel gelen heb je wel niet. Het is vanwege haar transparantie een fantastische mengkleur, zowel op het palet als bij glacerend werken.

“De kleurconstante.
Belangrijk om altijd vooraan in je schildertechnische gedachten te hebben.
Niet schilderen wat je weet, maar dat wat je waarneemt.
Een citroen bijv. is geel… maar onder invloed van omgevingslicht kan het geel totaal anders zijn. ”
— Dianne Mize

Vandaag de taak: Maak een werk in tonaliteiten van geel.

Met als inspiratie en ondersteuning:

Citroenen en koolzaadboeket als stilleven. Voorbeelden: Marlene Dumas, Etel Adnan.

“De rechte lijn is goddeloos” Hundertwasser versus Mondriaan.

Mondriaan speelde met het “gewicht” van de kleuren om een harmonisch geheel te schilderen.

En de befaamde kleurenleer v Johannes Itten. Vandaag het simultaancontrast en de dynamisch expressieve aard v de kleur geel. Zie tekst in onderstaande foto’s. Op het moment dat je je hiervan bewust bent, kun je beter spelen met de kleuren.

7 mei met het fluitenkruid en koolzaadboeket onderweg vanuit Friesland. Beeld viel wonderwel samen met de radio, waarop op dat moment life vanuit muziekgebouw aan t IJ: strijkquartet Kronos met 50 composities voor de future.

De vrije vorm- Etel Adnan - Zornpalet

Verslag van de 2 e Vrolijke Maandag in het Hoofdkantoor Haarlem

Met z’n zessen deze ochtend. Nog steeds fijne hoeveelheid; de onderlinge interactie over je werk is ook belangrijk. Vandaag was dat ook weer heel duidelijk.

Lastige kwestie vandaag: met welke kleuren vul je je palet?

Anders Zorn ( Zweden 1860-1920) had een geheel eigen palet. Titaanwit (nu)- gele oker- vermiljoen ( of nu cadm rood middel of licht) - ivoorzwart. Hiermee is een oneindige hoeveelheid kleuren te mengen. Vooral portretkleuren zijn prachtig in dit palet. Natuurlijk vulde hij het palet soms ook aan met andere kleuren.

Vandaag oefenen we dit palet. Tikkie lastig met acryl. Zorn werkte in olie en dat blijft lang verwerkbaar. Eigenlijk is het in dit geval het best om acrylmedium te gebruiken. Dit verlengt de verwerkbaarheid. En als grondlaag zonder pigment geeft het je een minder zuigende ondergrond dan papier of gesso.

Etel Adnan,[1925- 1921] wereldburger met roots in Libanon,California en Parijs, had zo haar eigen weg met kleur. Zij beschouwde kleur als taal. Met net zoveel zeggingskracht als de taal. Zij ging pas op haar 34 e schilderen; haar moeder vond haar daarvoor te onhandig. Inmiddels was ze dichter, essayist en filosoof. Zij wist dus van taal en haar beoordeling van kleur is daardoor van waarde.

Ze gaf haar werk altijd weg tot ze in 2012 doorbrak met haar deelname aan de Dokumenta in Kassel. Ze was toen 86.

Ze voelde zich verwant aan van Gogh en had vlak na haar dood een tentoonstelling in het van Gogh museum. Ze had deze expo nog zelf voorbereid.

Adnan gebruikte de kleur i.t.t. Zorn veelal direct uit de tube en werkte vaak met het paletmes. Haar werken hebben opmerkelijk veel reliëf. Het landschap is een terugkerend thema. Toch is haar werk ontdaan van realistische weergave en werkte ze in schematische kleurvlakken.

Opdracht vandaag

Na Morandi met zijn vormen en beperkt kleurgebruik, nu werken met Zornpalet- ook beperkt. En met de vrijheid van Adnan. De kleur als vorm in een vrij spel.

Back on track

Vrolijk verder

Het Hoofdkantoor Waarderweg 78, 2031BP Haarlem https://hoofdkantoor.com/contact/

Na 3 jaar pauze ging het Vrolijk Maandagatelier weer verder. Nieuwe plek - geen rauwe IJmuidense haven. Wel weer industriële omgeving in de Waarderpolder; in het oude hoofdkantoor van machinefabriek Stork. Vandaar “het Hoofdkantoor”. En grappig: in IJmuiden zaten we in t gebouw van reparatie inrichting Hoek, een machinefabriek. Nu warempel dus ook weer.

Fijne ruimte van 9x9 met daardoor voor iedereen weer werkruimte te over. Mijn atelier aan de overkant van de gang is voor de koffie en de leut. En papier e.d. Om t hoekje in de gang lekkere royale metalen wasbak met 4 kranen.

We starten met acht. En op en af zal het zo blijven.

Atelierblokken in de zomer:

  1. 1e t/m 22 mei

  2. 12 juni t/m 3 juli

  3. 31 juli t/m 29 aug

Daarna 25 sept weer verder.

Morandi vandaag

Om lekker de boel rustig te beginnen de “potjes” van Morandi. Minder eenvoudig dan lijkt. De harmonie, sfeer en sereniteit kunnen alleen ontstaan via weldoordachte compositie en materiaalgebruik. M schilderde licht en donker, maar nauwelijks glans. Het ging om de relatie tussen de voorwerpen;de densiteit. Vaak stonden de voorwerpen als een blok opgesteld. Ook vervielen vaak de grenzen ertussen.

“Niets is zo abstract als de zichtbare wereld”
— Giorgo Morandi, Bologna 1890 - 1964